Das Kapitol bleibt besetzt

Hunderte Demonstranten haben einem Ultimatum getrotzt, das Kapitol in der Hauptstadt des US-Staats Wisconsin zu räumen. Sie kämpfen für das Recht auf Tarifverhandlungen.

Die Demonstranten protestieren gegen eine Initiative eines Republikaners. (Bild: Reuters)

 

Aus Protest gegen eine gewerkschaftsfeindliche Gesetzesvorlage harren Demonstranten seit zwölf Tagen im Parlamentsgebäude von Madison aus. Rund 200 von ihnen kamen der Aufforderung zur Räumung nach, die Übrigen wurden aufgefordert, in höher gelegene Stockwerke des Kapitols zu ziehen.

Bildstrecken Politische Attentate in den USAObamas mögliche Herausforderer 2012

Die Polizei erklärte, sie werde das Gebäude nicht gewaltsam räumen und die Demonstranten könnten eine weitere Nacht im Kapitol bleiben. Solange sie das Gesetz befolgten, würden die Demonstranten nicht festgenommen, sagte der Chef der Parlamentspolizei, Charles Tubbs.

Grund ist eine Initiative

Die umstrittene Initiative des republikanischen Gouverneurs Scott Walker sieht vor, fast allen öffentlich Bediensteten das Recht auf kollektive Tarifverhandlungen abzuerkennen. Walker will damit das Defizit im Staatshaushalt eindämmen.

Der Entwurf ist bei Demokraten und Gewerkschaften landesweit auf Empörung gestossen. Sie sehen darin eine Missachtung der Rechte von Arbeitnehmern.

Am Wochenende beteiligten sich mehr als 70 000 Menschen an Solidaritätskundgebungen in New York, Los Angeles und zahlreichen anderen Städten des Landes.

http://www.20min.ch

100 Jahre Internationaler Frauenkampftag

• Dienstag, 8. März 2011
• Treffpunkt 17 Uhr
• Christian-Brodaplatz
• 1060 Wien

Mit der heutigen Demonstration knüpfen wir an, an 100 Jahre Frauenkampftag. In Wien fand am 19.März 1911 die erste große Demonstration für Frauenrechte statt, 20.000, mehrheitlich Frauen, Arbeiterinnen gingen gemeinsam auf die Straße. Doch die Geschichte des Frauenwiderstands hat schon lange vorher begonnen, seit es Herrschaft über Frauen gibt, leisten Frauen vielfältigen Widerstand.
Wir beziehen uns auf Frauenwiderstandsgeschichte, erkennen die Unterdrückungsverhältnisse und machen sie sichtbar, verteidigen das Erkämpfte und führen den Kampf für internationale Frauenbefreiung in Verbundenheit mit allen Frauen der Welt.

Wenn wir als Feministinnen für Frauenbefreiung kämpfen, organisieren wir uns gegen die HERRschaft von Patriarchat, Kapitalismus und Rassismus, begreifen und bekämpfen die Gesamtheit der Verhältnisse. Solange eine dieser Unterdrückungsformen weiterhin besteht, kann keine von uns wirklich frei sein. Diese Lebensbedingungen sind weder Zufall noch Schicksal, sie sind die Folgen eines Gesellschaftssystems, das HERRschaftsverhältnisse bewusst produziert. Dieses System ist veränderbar!

Eigenständige FrauenLesbenorganisierung – Warum eine FrauenLesbenDemo?

Selbstorganisierung von FrauenLesben begreifen wir als notwendigen Schritt für die Befreiung von uns allen und für jede einzelne. Nur so können wir gesellschaftliche Widersprüche, in denen wir uns als FrauenLesben bewegen, bewusst begreifen, diese diskutieren und analysieren, um sie letztendlich aufzulösen und Freiheit zu entwickeln. Wir brauchen eine Utopie, freie unabhängige Frauenperspektiven, mit denen wir unsere Selbstentfremdung als Frauen überwinden, die uns durch das Patriarchat seit Jahrtausenden aufgezwungen wird.

Feminismus ist die Grundlage für die Befreiung der gesamten Gesellschaft (inklusive der Männer). Wenn Männer ihr Dasein nicht mehr auf der Grundlage von Frauenausbeutung bestimmen können und Frauen ohne (Hetero-)Sexismus und Patriarchat selbstbestimmt leben, werden die Arbeitsverhältnisse, Lebensbedingungen und Beziehungen radikal auf den Kopf gestellt.

Was wäre, wenn wir Frauen keine Versorgungsarbeit mehr leisten?

Die gesamtgesellschaftliche Arbeitsteilung rund um Haushalt, Kinder, Alten- und Krankenpflege liegt in der Verantwortung aller. „Mütter“ und Frauen ganz allgemein werden entlastet, können ihren eigenen Interessen nachgehen, ab jetzt liegt die Umsorgung von Kindern nicht mehr allein in ihrer Hand und Kinder werden von Eltern nicht mehr als Besitz angesehen; die „Alten“ werden nicht auf ein Abstellgleis gestellt, sondern bleiben aktiver und bereichender Bestandteil, die „Drexarbeit“ wird im Kollektiv untereinander aufgeteilt. Frauen haben selbstverständlichen Zugang zu allen Berufen. Menschliche Vielfalt wird als Bereicherung empfunden und nicht durch Normierungen zerstört.

Was wäre, wenn wir Frauen aus den Klauen der patriarchalen Kleinfamilie ausbrechen?

FrauenLesben leben freie Beziehungsnetzwerke und vielfältige Lebensformen – allein, zu zweit, in Wohngemeinschaften, Kommunen, als Kollektive. Frauen definieren sich nicht mehr über „ihre“ (Ehe-)Männer, treffen eigene Entscheidungen und träumen freie Utopien. Solidarität unter Frauen, ein Leben in Respekt und Verbundenheit zueinander, liebevolle und zärtliche Freundinnenschaften und lesbische Beziehungen werden frei gelebt.

Was wäre, wenn wir Frauen uns nicht mehr von ChefInnen ausbeuten lassen?

Arbeiterinnen und Angestellte schließen sich lokal zusammen, in jedem Betrieb auf der Welt organisieren wir Streikkomitees, die miteinander vernetzt sind. Der Generalstreik wird beschlossen, das gesamte Eigentum an Grundbesitz und Produktionsmittel wird kollektiviert. Nun kann die Selbstverwaltung beginnen, tage- und nächtelang wird darüber diskutiert, was sinnvoll ist noch herzustellen und wie viel es an Gütern braucht für die Bedürfnisbefriedigung der Gesellschaft. Monats- und Jahrespläne werden aufgestellt. Der Anbau von Lebensmitteln und notwendigen Gütern wird nach regionalen Bedürfnissen bestimmt, die Verteilung der Ressourcen erfolgt über dezentrale Wirtschaftsplanung.
Arbeit bekommt einen neuen Wert, ist kein Zwang mehr.

Was wäre, wenn wir Frauen sexuell nicht mehr zur Verfügung stehen?

Die gesamte Sex- und Pornoindustrie, Prostitution, Frauenhandel, aber auch Werbung, Modellagenturen, militärische Bünde und alle anderen Wirtschaftsbereiche, die Frauenkörper als Ware benutzen, brechen zusammen. Frauen stehen ungeahnte Ressourcen zu Verfügung, weil sie nicht mehr darauf achten, in allen Lebenslagen „schön“ und sexy zu sein. Den Status des Sexobjektes gibt es nicht mehr. Anerkennung und Liebe ist nicht mehr an sexuelle Verfügbarkeit gebunden. Wir Frauen haben endlich die Möglichkeit, unsere Sexualität frei zu erforschen und zu kommunizieren – allein oder mit anderen.

Was wäre, wenn wir Frauen uns auf dieser Welt grenzenlos bewegen können?

Frauen können sich allein und zu mehrt, frei und ohne Angst, nachts und tagsüber in den Gassen, Wäldern, Bergen, Wüsten und Städten bewegen. Es gibt keine „Nationalstaaten“ mehr, die mit Polizei und Militär Menschen jagen und einsperren, verfolgen und kontrollieren aufgrund „Innerer Sicherheit“ oder als „Wirtschaftsstandorte“ gegen andere Länder Kriege führen und sie ausbeuten. Frauen können sich, ungehindert und frei von Grenzkontrollen und bürokratischen Verfahren, bewegen. Asylanträge werden keine mehr gestellt, Abschiebungen gibt es nicht mehr. Die Mauern der Knäste und Schubhäfen werden eingerissen, die Festung Europa wird abgeschafft.

Frauen Feministinnen Lesben haben beschlossen, das Patriarchat zu beenden. Wir lassen uns nicht länger ausbeuten, unterdrücken, zurichten, verheiraten, vergewaltigen oder abschieben! Wir leisten organisierten Widerstand, heute und jeden Tag überall auf der Welt! Her mit dem schönen Leben! Jetzt!
Feministisch – revolutionären Gruß und Kuss an alle kämpfenden Frauen Lesben in allen Regionen und Ländern der Welt – Es lebe der internationale Frauenbefreiungskampf!

Demo-Treffpunkt:
Dienstag 8. März 2011, 17 Uhr Christian-Brodaplatz, 1060 Wien (Westbahnhof/Innere Mariahilferstr.)
nach der Demo: FrauenLesbenFestl im FZ-Beisl (Währingerstr.59/Ecke Prechtlg., 1090 Wien)

Textquelle: http://no-racism.net/article/3685/ 

http://lisasyndikat.wordpress.com/2011/02/27/frauenlesbenmadchen-demonstration-am-8-marz-2011/

Yayın Kolektifi] 6 Mart toplantısı gündem

Arkadaşlar,

6 Mart’ta yapılacak Yayın Kolektifi Katılımcılar toplantısının gündemi ve
gündemle ilgili dosyalar ektedir.

1. 6 Mart Toplantısı gündemi;
2. Yayın Kolektifi nihai metin taslağı;
3. Yayınevi Grubu’nun raporu;
4. Site Grubu’nun raporu
5. Kitap önerileri.

YKK
adına

TKP nin Sol Dergisinden bir yazı! Mülksüzler için bahane kalmadı!

http://haber.sol.org.tr/yazarlar/tolga-binbay/mulksuzler-icin-bahane-kalmadi-25905 http://haber.sol.org.tr/yazarlar/tolga-binbay/mulksuzler-icin-bahane-kalmadi-25905

daha kız çocuğuydu ama ceylanin katledilmesi de bir kadin cinayetidir!

Dün akşam Galatasaray Meydanında Arzu Odabaşı’nın katledilmesini protesto ederken Ceylanı Rujiyan’ı, Hrantı da andık, çünkü o katliamlar da birer kadın cinayetidir, katledilenler kız çocuğu ve hatta erkek olsa dahi. Zira ilk sınıf, ilk hakim zalim ve yalancı ERKEK öldürmüştür içlerinde o erkek olmayan bu çocukları, bu insanı, tıpkı Arzu’yu öldürdüğü gibi. Ev İşçileri Dayanışma Sendikası Girişimi olarak bir kez de Pazar günü, düştüğü yerde anıyoruz Arzu’yu, ses çıkarıyoruz zalim ERKEK’e, ve de destek bekliyoruz. Lütfen mümkün mertebe paylaşalım çağrı metnimizi. 22 Şubat Salı Günü dört çocuk annesi Arzu Odabaşı Üsküdar’da ayrı yaşadığı eşi Mustafa Odabaşı tarafından vurularak öldürüldü. Evlerde temizlik yaparak henüz tahsilini tamamlamamış biri kız dört çocuğunun geçimini sağlayan Arzu Odabaşı adeta göz göre göre katledildi. Evet bu bir katliamdır çünkü Arzu savcılığa, boşanma davasını gören mahkemeye ve polise eski eşi tarafından tehdit edildiğini defalarca bildirmesine karşın yetkili merciler her zamanki  gibi hiç bir önlem almadı.  Ev işçileri, ev işçilerinin arkadaşları ve ev işçilerini destekleyen dost kurum / örgütler olarak bizler; bu Pazar günü saat 13:00’te Çengelköy Gümüşsuyu Caddesi’nde yani Arzu’nun öldürüldüğü yerde bir basın açıklaması yapmayı düşünüyoruz. Arzu Odabaşı cinayeti Devlet destekli örtük bir cins-kırım yaşandığını açıkça ortaya koymuştur. Kırıma, katliama dur demek için pazar günü saat 13:00’te Çengelköy’de olalım. Yine adresi bilmeyen/bulamayacak olan arkadaşlar için Üsküdar’daki Beşiktaş İskelesi’ni buluşma adresi olarak belirledik. Eylemden bir saat önce yani saat 12:00’da Üsküdar  Beşiktaş İskelesi’nde buluşuyoruz. Cinayetler Münferit Değil Sistematiktir! Kadın Katliamına Son! Güllüler, Hatçeler Artık Susmayacak!!!! Ev İşçileri Dayanışma Sendikası Girişimi İltibat Tel: 0536 795 77 68 sendikaeviscileri@hotmail.com

Basbakanin ‘SEY’ leri (marmaray projesi )

Bu SEY’ler arkeolojik buluntular. 9 gomu,  canak comlekler , batiklar, bir yerlesim birimi, vs. Cogu 8000 yil oncesine tarihlendirilmis , oksijensiz ortamda bulunduklari icin cok iyi korunmus SEY’ ler.Yeryuzunde emsali yok gibi.. Birileri bu SEY’lerin onemini acilen basbakana anlatmayi basaramazsa cok SEY kaybedecegiz. –    –    –    –    – Hayvanlarin Yasam Haklarini Koruma Dernegi’ne destek olmak isterseniz bilgi almak için lütfen bir e-mail yollayýn hyhkd88@yahoo.com

Haftalık anarşist yayın Kıyamet No:19 Çıktı!

Haftalık anarşist yayın Kıyamet’in bu haftaki sayısı yayınlandı. *İçerik (8 sayfa):* – İsyanları anlamak için uzmanları dinleyiniz palavrası – Filiz Gazi – İktidar batağına isyanın başka adı: Alternatif-Toplumcu Örgütlenme – Meso – “Vicdanlı” başbakanla görüşen hayvansever heyetine açık mektup – Kuduz Köpek – Libya, Yemen, Fas, Şili, Hırvatistan, Türkiye direniş haberleri – Sokakta haberler – Anti-faşist ve hükümet karşıtı eylemler – Tepe Klima İşçileri fabrikayı işgal etti – Hollanda – Ateş Hücreleri İttifakı, Hollanda Hücresi Rabobank Saldırıları – Yunanistan’da Grev – Qijika Reş Dergisinin 3. sayısı çıktı! – Uygarlığa karşı isyan ve direniş haberleri – Minimum Güvenlik – Stephanie McMillan (Karikatür) *Online oku / indir:

http://internationala.org/index.php/isyan/anarsist-hareket/2242-haftalk-anarist-yayn-kyamet-no19-ckt.html

Faşistler Rusya’ya anarşistler Amerika’ya!

İspanya İç Savaşı’nda, 1939 yılının mart ayında yenilmeleriyle ve General Franco tarafından kimisinin öldürülüp kimisinin süründürülmesiyle (bir kısmını da 1937 mayısında, “iç savaş içinde iç savaş” çıkaran komünistler ezmişlerdi), anarşizmin ve anarşistlerin tarihe karıştığı, silindiği düşünülür.
Gerçi bizde Beşiktaş çarşısında bir miktar bulunur ama…
Anarşizm, şimdi ABD’nin New Hampshire eyaletinde ciddi olarak hortlamış!
“Free State Project” olarak anılan bu hareket, Obama’ya posta koyan ve “Tea Party” olarak bilinen tutucu cumhuriyetçilerden farklı.
Washington’a vergi ödemek istemiyorlar (duydun mu Diyarbakır?), hatta içlerinde “kendi paralarını basmayı” düşünenler bile var. (Burasını duyma Diyarbakır.)
“Merkezi devletin kurallarına uymaya mecbur muyuz?” diye soruyorlarmış.
O kadar ki, ehliyetsiz araba kullanma, bir protesto biçimi olarak yaygınlaşmış bu eyaletin Concord, Dover ve Keene gibi şehirlerinde.
Yahu bunlar güneyli falan değil, kuzeylinin, Yankee’nin de koyusu!
Kadınlar üstlerini çıkarıp, memelerini açıp toplu yürüyüş yapıyorlarmış, erkeklerle eşit olduklarını göstermek için.
Ve de elbette eşcinsel haklarını savunuyorlar. Uyuşturucunun serbest bırakılmasını da tabii. (“Eşcinsel evliliği New Hamphsire eyaletinde bizim sayemizde yasallaştı” diyorlar.)
“Uçuk kaçık” diyeceksiniz ama, sıkı durun, diğer bütün eyaletlerden de Amerikan halkının yüzde 10’u destekliyormuş bu hareketi…
Yok, bunun, eski İspanya’daki gibi “sendikalizm” boyutu yok. Bunlar solcu molcu değiller, görüşlerini ABD’nin Washington, Jefferson ve Adams gibi “kurucu babalarının” yazılarına ve demeçlerine dayandırıyorlar, bir de “şiddetli antikomünist” bayan yazar Ayn Rand’ın felsefesine (Zülfü Livaneli onu pek sever.)
Vallahi 1861 yılında ayaklanıp birlikten ayrılan güneyliler de aynı kurucu babalardan dem vuruyorlar, kuzeylileri “Amerika’nın temel ilkelerine ihanetle” suçluyorlardı. (Amerika Konfedere Devletleri’nin başkanı Jefferson Davis, “ihtilalci olan ben değilim, Abraham Lincoln’un kendisi” demişti, “kurulu düzeni onlar bozuyorlar, biz muhafaza etmek istiyoruz!”
Siz de ne dersiniz, bu Amerikan anarşizmi zamanla tıpkı altmışlı yılların “hippi” hareketi gibi uçup gider mi, gelişir ve yayılır mı?
Vallahi sıkı bir ekonomik krize daha bakar ha!
Gerçek şu ki, Arap ülkelerini hiç saymıyorum, Amerika’da olsun Avrupa’da olsun, “gayrımemnun” sayısı bir hayli yüksek (Türkiye’nin kıymetini biliniz, Diyarbakır sen de bil.)
İster misiniz, Ortadoğu haritasını yeniden çizmeye heveslenen ABD, önümüzdeki yıllarda kendi “ayrılıkçılarıyla” uğraşsın?
Bakalım orada da dışkı yedirme, köy yakma, sürgün gibi “tedbirler” görülür mü?
Yirmi birinci yüzyıl giderek daha ilginç olmaya başladı.
“Birşeyler” geliyor ama bakalım ne?
Marduk demeyin de, o bir şakaydı. (Gelirse çok gülerim ama.)

http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/ardic/2011/02/26/fasistler_rusyaya_anarsistler_amerikaya

Kaddafi’yi Öldürmeyin!

Kaddafi’yi Öldürmeyin!

 

Devrimin giyotini en sonunda kendi ensesine iner. Bu da tarihten çıkarılacak bir derstir.

Paris’in sankülotları, Kral ve kralcıların, Jirondenlerin kellesi kesilirken giyotinin etrafında dans ettiler. Sonra Jakobenler onları da giyotine yatırdı. En sonunda Jakobenlerin kendileri de.

Kronstadtlılar ne zaman ayaklansalar kendilerine gaddarca davranan subaylarını ipe çekerlerdi. Bolşeviklere karşı da ayaklandılar. Ama bu sefer ipe çekilen kendileri oldu. Ayrıca Bolşevikler, Beyaz tehlike yaklaşınca Çar’ı ve ailesini beşikteki bebeğine kadar katletti.  Sonra içlerinden çıkan biri 1930’lu yıllarda Bolşevik katliamı uyguladı.

Atatürk inkilapları üzerinde konuşmayı sevenler, istiklâl Mahkemeleri’nin idamlarından pek söz etmezler. Oysa Diyarbakır ve Dersim’deki darağaçları ortak belleğimize kazınmıştır.

1956 Macar Devrimi, bugünkü Nil devrimleri gibi güçlü bir halk devrimiydi. Ama bu devrimi yapan Macar halkının en büyük hatası, GPU gibi bir zulüm makinesi olan Macar gizli polis örgütü AVO mensuplarını, teslim oldukları halde, elleri başlarında AVO binasından çıkarken kurşuna dizmesiydi.

27 Mayıs’a devrim denemez ama özgürlüğe doğru atılmış küçük bir adım sayılabilir. Getirdiklerinin yanında götürdükleri de çoktur. Ordu rejimi 27 Mayıs’la birlikte kurulmuştur. Bununla birlikte, 27 Mayıs’ın özgürlükçülüğünü en çok karartan, ordu rejiminin oluşmasından çok, Adnan Menderes ve iki arkadaşının asılması olmuştur. Her şey geçmişe karışmış, tarihe mal olmuş ama bu gaddarca uygulama unutulmamıştır. Kan unutmaz!

Romanya diktatörü Çavuşesko devrilmeyi hak etmişti ve nitekim bir halk ayaklanmasıyla devrildi ama sonrası, bu ayaklanmanın özgürlükçü sloganlarına gölge düşürdü. Çavuşesko ve karısının, uyduruk bir şekilde alelacele yargılanıp idam edilmeleri gerçekten iğrençti. Çavuşesko’nun kanı özgürlük davasının ortasında kara bir leke olarak hâlâ durmaktadır.

Saddam kanlı bir diktatördü ama Amerika’nın güdümünde yargılanıp asılması kabul edilebilecek bir şey değildi. Saddam’ı aklamaya tonlarca temizleyici yetmezdi ama bu haksız eylem ne yazık ki, onun suçlarının insanlığın vicdanında ikinci plana itilmesine yaradı.

Libya’da Kaddafi sıkıştırılmış durumda. Diktatör sonuna kadar dövüşeceğini söylüyor. Muhtemelen dövüşürken ölecek. Buna bir şey diyemeyiz. Ama yakalanır da o an kurşuna dizilir ya da linç edilir veya Çavuşesko, Menderes veya Saddam gibi uyduruk bir şekilde  yargılanıp idam edilirse, işte bu devrime yapılmış en büyük kötülük olur. Bırakın yaşasın.

Onu iktidarından ve mülkiyetinden özgür kılın, kurtarın, o da sıradan halk gibi halkın içinde yaşasın. Çok mu idealist, fazla mı erdemli.

Evet ama devrim denen şey zaten erdemdir, erdemle yaşar. İntikam, kuşku, korku, dehşet devrimin en büyük düşmanıdır. Kaddafi’nin bile canını almayan bir devrim insanlığın yüreğine öyle büyük bir ateş saçar ki, işte esas bu titretir dünyanın bütün diktatörlerini ve kapitalist asalaklarını.

Gün Zileli

Kurtuluş yok tek başına !

 

Suyuna, toprağına, kültürüne kısacası yaşamına sahip çıkan bütün insanlar, mücadelenin, direnişin ta kendisidir.Yaşam savunusu bir ideolojinin tekelinde değildir, olmayacaktır. Yaşamına sahip çıkan, köyündeki Fadime Hala’nın bir siyaseti yoktur; ama hayata ürettiği yerden bakar, mücadelesi, hayatı boyunca gözünün önünde olan derenin, yarında aynı yerde olmasını istemesinden başka bir şey değildir. Evet yaşam mücadelesinin tarafı yoktur, mücadele tektir, amaç birdir; ama muhalif hareketler, sol gruplar, devrimciler tarih boyunca her zaman olması gereken yerde, mücadelenin yanında olmuştur, olacaklardır ve olmalıdırlar! Sistem tarafından yıllardır ayrı düşürülmüş kültürler, kimlikler “su mücadelesi” hattında yan yana gelmiş, bu durum başta devlet olmak üzere herkesi korkutmuştur. Vadilerinde yaşayan halk, sağcısı, solcusu hiç bir ideoloji gözetmeden “sularımız satılık değildir” diye, eylemler yapmış, gerektiğinde nöbet tutmuş, kolluk kuvvetler ile karşı karşıya gelmiştir. Karadeniz özelinde vadilerindeki halkın öz gücüyle kurulmuş, Fadima Hala’nın sesine kulak vermiş bir platformdur; Derelerin Kardeşliği. Yıllar boyunca mücadeleyi örmüş, su mücadelesinin hukuk işlerinde uzmanlaşmış, vadilerin nabzını tutmuştur. Geçtiğimiz günlerde, Derelerin Kardeşliği Platformu hakkında dile getirilen iddiaları üzüntü içerisinde okuduk. Giresun Derelerin Kardeşliği Platformu’nun (DeKaP) yaptığı açıklamada; “Yatağına Sığmayan Yalanlar ve HES Gerçeği” panelinin soru cevap kısmında,Giresun Derelerin Kardeşliği Platformu ve Halkevi Giresun Şubesi Üyesi Evren Baltacı, Başkan Eken’e Doğa Derneği’nin bir HES inşaatı bulunan şirketten bilgisayar aldığını ve bu şirketin derneğe destek olduğunu savunarak, “Derneğinizin internet sitesinde böyle bir açıklama var. Bu nasıl HES’lere karşı duruş? Hem HES’lere karşıyız diyorsunuz, hem de böyle bir yardım alıyorsunuz” diye sordu. Eken ise “Yalancısın, almıyorum. Burada memleketin sorununa dikkat çekiyorum, sen ne söylüyorsun. Gerçek olmayan şeyler söylüyorsunuz. Doğa Derneği HES şirketlerinden para almaz” dedi. Salondakilerin büyük tepkilerine maruz kalan Güven Eken’in sonrasında yaptığı açıklama da ise; adeta bu ülkenin muhalif hareketlerini birer “pis solcu” kıvamında eleştirdiği şu sözlerle devam etti:”Bunun özeti şu: Derenin suyunu şirketler, insanlarını da siyasi partiler yağmalamaya çalışıyor. İkisini de vermeyeceğiz. Bugüne kadar bu konularda ağzımı açmadım. ÖDP, TKP, EMEP bu vadilerdeki HES mağduru insanları siyasette ele geçirebilmek için plan ve projeler yapıyorlar. Platform kuruyorlar. Önemli bir platform da Derelerin Kardeşliği. Ele geçiriyorlar, bunların içinde dolaşıyorlar, vadi vadi geziyorlar. Bütün hikaye bu.” Güven Eken’i bu sorumsuz ve düşmanca tavrını esefle kınıyoruz. Yaptığı ya da yapacağı hiç bir açıklama bu ayıbı örtemeyecektir. Nitekim sonrasında güya dilediği özür kabahatinden büyüktür. Sözde HES karşıtı mücadeleyi bölmemek adına yaptığını ifade ettiği, kendine bir de böyle ulvi bir paye biçtiğini ihsas ettiği metin, bilinçli bir reklam ve propaganda ile tepki toplayabilecek ustalıkla bir manipülasyon ve dezenformasyondan ibarettir : Sözkonusu metin saldırılara karşı en ufak bir telafi, en ufak bir iade-i itibar çabası içermemektedir. << Bu mücadelenin içindeki her siyasi görüşe ve partiye değer vererek.. >> gibi genellemelerle cürmünü geçiştirmeye çalışmaktadır. Halbuki Güven Eken doğrudan devrimcilere saldırmıştır ve muhalif insanlar hakkında böyle atıp tutmak, hiçbir siyaset kültüründen, felsefi derinlikten nasibini alamamış bir tavırdır. Güven Eken’in dili yanmadan << sol >> diye karaladığı, bu memleketten halen içinde vicdan kalmış insanlar çıkıyorsa, hâlâ bir umudumuz olabiliyorsa, onu yaşamlarıyla varetmiş binlerce aydınlık kafa ve yürektir ! Doğa Derneği Başkanı Güven Eken’in sistemli bir karalama kampanyasının sadece bir unsuru olan beyanını << bir anlık öfkeden kaynaklanan sözler >> olarak nitelemesi başlıbaşına demagoji ve manipülasyondur. Bu son derece planlı ve sistemli saldırının başka örneklerini görmek isteyenler mesela 23 Ocak 2011 tarihli Vatan Gazetesi’nde << Doğa Derneği Kurumsal İletişim Koordinatörü >> imzasıyla yayınlanan yazıya bakabilirler : http://haber.gazetevatan.com/Haber/354763/1/Gundem Tekrar hatırlatıyoruz : Tarih boyunca her zaman muhalif kişiler, sol hareketler, devrimciler olması gereken yerde, mücadelenin yanında ve içinde olmuşlardır. Che Guevara’nın “Devrimcinin görevi devrim yapmaktır.” sözüde de anlattığı gibi bu durumdan bir kazanç ya da beklenti içerisinde olmamışlardır. Yaşamları, adalet için, özgürlük için… mücadeleyle doludur. Dünya için sorumluluklarını yerine getirmişlerdir. Bu ülkenin devrimcilerini, kimsenin karalamaya hakkı yoktur. Dostlarımıza; vadileri başında direnen köylünün yanlarında oldukları için :”insanları yağmalıyorlar” dedirtmeyiz ! Yıllardır halktan, “bunlar solcu, bunlar Allahsız kominist” lafları ile kopartılan sol hareketlerin, su mücadelesi ile halkla yanyana gelmesinden, dayanışmasından, yardımlaşmasından korkulduğunu biliyoruz. Varolan süreçte, yan yana olmamızdan, tek bir ses çıkarmamızdan, örgütlü hareket etmemizden korktuğunuzu biliyoruz.Bu sefer yapamayacaksınız, bizleri ayıramayacak, mücadelemizi, direnişimizi bölüp parçalayamayacaksınız ! Güven Eken’in sarfettiği sözler ile, Başbakan’ın HES karşıtları için söylediği sözler arasında hiç bir fark yoktur. Tavsiyemiz; yaşamı savunanlar hakkında konuşurken iki kez düşünmeleri ve hatta hiç konuşmamalarıdır. Derelerin Kardeşliği Platformu’na Karadeniz İsyandadır Platformu’ndan selam olsun ! İsyanınız isyanımızdır ! KURTULUŞ YOK TEK BAŞINA YA HEP BERABER YA HİÇ BİRİMİZ ! *Karadeniz İsyandadır Platformu*