G 20 için arşiv

Britain, London

Posted in Avrupa haberler, Direnis, Duyurular, English with tags , on 17/04/2009 by Karakök

0cakdy0j1caukqmxecaa0pszlcaqgtyeyca3msb06caxhqgdsca1zgidgca9t2d3tca5a8biwcazr4ju5cayi0w5nca2f0x5qca8qlep9cal7g05fca239rwjcacei89lcalge5y3cawjpy2fcacai07n Anarchist L&S Speak at G20 March




At our national conference L&S decided to endorse the Militant Workers Block on the basis
of its callout (see appendix). We were happy that the loose group of London libertarians
the callout came from, and that some of us are part of, hand met our request to make the
language broad enough to include all people in favour of workers’ direct action against
the crisis – specifically the IWW. Once the rest of our union had also endorsed the event
we set about making sure we had the best possible impact on the day itself.
We saw the March 28th event as the start of more open dissent about the crisis and the
economic system, and especially the start of trade union dissent. On this basis we wanted
as many angry trade unionists who had made the effort to march on London that day to know
about the IWW and its role as an anti-partnership union that they could join as well as
the main union in their workplace, like most of us did. We printed hundreds of new IWW
flags with the slogan ‘solidarity: not a word but a weapon’ and also a new general banner.
On the day this was supported by three branch banners making us one of the most
distinctive blocks on the march. We got less than half our flags back as so many marchers
not (yet?) in the union had asked us for them. We’re sure they now adorn mantelpieces up
and down the country!

The whole of the militant workers block was massive – photojournalist Jason Parkinson told
us the front half was about 600 strong; the back half has about similar, although a lot of
people had wandered into a gap opened up by a samba band without realising they were in
our block; people consciously participating in it could be between 600 and 800. The samba
band (a drumming troupe) didn’t realise we were an organised block and ended up splitting
the whole march, not just our section, as they walk very slowly. This is annoying as a lot
of planning had gone into our block, which represented a coming together of lots of
similar groups in the interests of unity and solidarity, in open planning meetings; samba
bands and the horse puppets that led them were not part of this process. By the time we
finished the march in Hyde Park we were in our own purely IWW block just in front of the
RMT; overall the march is estimated to have been 35,000 strong.

An open platform had been called by London anarchists for 3PM at Speakers Corner whilst
the main TUC rally went on, and on being encouraged to speak, three of our contingent rose
to the challenge and mounted the stepladder to dispense fiery discourse, two of whom are
caught on video. The speeches went down well, and as it began to finally rain we did a
quick interview with NBC (yes, NBC) and called an end to a successful intervention. Our
union was represented properly, as part of the labour movement and part of the increasing
revolt against the crisis and the financial system which caused it.

Post Script: at the end of the rally it seems an agent provocateur tried to fit people up.
A man dressed all in black and fully masked up dropped a bag full of hunting catapults
next to the speaker and quickly left. They were discovered and kicked under a fence, but
20 minutes later a group of policemen climbed over a fence behind the rally – seemingly
knowing where to look – and picked them up. The crowd was warned and it dispersed before
any arrests took place.

Appendix

MARCH 28/09 MILITANT WORKERS BLOCK

‘Put People First’ Anti-G20 demonstration, 11am Central London


As the financial crisis has spurred a global economic recession the reality of the
situation is being faced by us all – price hikes and wage cuts, job losses, spiralling
debt and repossessions. The institutions of government and global finance are making us
pay for their mistakes, giving themselves hefty bonuses for the privilege. As big banks
get billions of our money to bail them out, the Post Office is threatened with
privatisation and mass redundancies to claw back the pension hole! Government and bosses,
while protecting their own interests, are steadily losing their grip as the anger of the
working class becomes more and more apparent after a decade of enforced ‘social peace’.

Putting working class anger first

The recent wildcat strikes at the Lindsay Oil Refinery saw workers take action for
themselves, without union backing. Thousands of workers across the country walked out in
sympathy strikes – a practice still outlawed under the Thatcherite anti-trade union laws.
No repercussions were suffered by the workers – a lesson to us all. And although we oppose
such slogans as “British Jobs for British Workers”, we do not dismiss the experiences,
anger and positive action of those workers to develop a pro-working class position, based
not on capitalism’s demands for inter-worker competition, but on international class
solidarity. If we want social change we must fight without prejudice for it.

Solidarity is not a word but a weapon

Our purpose is to put direct action at the core of any fightback – against the
repossessions and redundancies that we will face over the coming months and years, to
restate our commitment for an international unity amongst all working class people
regardless of nationality, race, sexuality or religion. We stand shoulder to shoulder with
all those who take direct action against their current situation (against the state and
its institutions, against the bosses and the capitalism they cling to), and confront those
who seek to hinder or recuperate that action – fascist parties like the BNP, government
forces, the trade union elite and the corporate media. The memory of the miners strike,
Wapping, Poll tax lingers long and hard.

2009 is our summer of rage – we are only as strong as the power we give ourselves.

Related Link: http://www.libertyandsolidarity.org

G20 in London

Posted in Avrupa haberler, Direnis with tags , on 05/04/2009 by Karakök

G20 in London

Feature bitte ergänzen 02.04.2009 – 04:12

Bild In London hat am 1. April das Treffen der G20 begonnen. Die zwanzig wichtigsten Industrie- und Schwellenländer beraten an zwei Tagen über einen Ausweg aus der weltweiten Wirtschaftskrise, die bereits jetzt dramatische Ausmaße angenommen hat.
Ein breites zivilgesellschaftliches außerparlamentarisches Bündnis versucht an beiden Gipfeltagen mit Aktionen auf die Ursachen der Krise aufmerksam machen und fordert Veränderungen. Im Vorfeld wurde von der britischen Regierung über die Medien versucht, die Proteste zu diffamieren, um Menschen an ihrem Recht auf öffentlichen Protest zu hindern.
Am 1. April demonstrierten mehr als 4.000 Menschen auf verschiedenen Demonstrationen in Richtung des Bankenviertels von London. Dabei kam es zu Auseinandersetzungen mit Teilen der knapp 5.000 eingesetzten BeamtInnen, mehrere Personen wurden dabei verletzt, fast 90 Menschen festgenommen. Am Rande eines Polizeikessels brach ein etwa 50 Jähriger Demonstrant (english) zusammen und verstarb wenig später auf dem Weg ins Krankenhaus.
Bereits in den Abendstunden begann die Polizei ein 24-Stunden-Klimacamp im Zentrum von London zu räumen. Auch dabei wurden nach Indymedia-Berichten mehrere Personen verletzt. Am frühen Donnerstag Morgen war das Camp geräumt.
Gegen 12 Uhr begann die Polizei damit, das Convergence-Center (rampART) zu stürmen. Die Menschen im Center hatten sich im 1. Stock verbarrikadiert, während die Polizei über das Dach und das Erdgeschoss in das Gebäude eindrang. Es kam zu Festnahmen und Verletzungen. Auch das neu besetzte Convergence Space in der Earl Street wurde durch Polizeieinheiten gestürmt. Als Grund für ihr gewaltsames Vorgehen gibt die Polizei an, dass Personen aus den Centern für die Ausschreitungen am 1. April verantwortlich gemacht werden.
Eine Kundgebung für den Toten in der Nähe der Bank of England wurde am Donnerstag ebenfalls von der Polizei aufgelöst. Am Nachmittag griff die Polizei immer wieder DemonstrantInnen auf und begann damit, die Menschen einzeln zu kontrollieren und abzufilmen.

Kadıköy: Londra’da, Baden-Baden’de, Strasbourg’da Ayaklanan Dostlara Selam

Posted in Direnis, Duyurular, Haberler with tags , , , , on 04/04/2009 by Karakök

Kadıköy: Londra’da, Baden-Baden’de, Strasbourg’da Ayaklanan Dostlara Selam

NATO’nun 66. yılını protesto etmek için dün Baden-Baden’de bugün de Strasbourg başta olmak üzere dünyanın bir çok yerinde NATO karşıtları sokaklardaydı. Kıbrıs, Adana, Ankara ve İstanbul’da onbinlerce NATO karşıtı savaşa, militarizme ve kapitalizme karşı hayır demek için meydanlara çıktılar. İstanbul’da bir grup anarşist 60. kan ve gözyaşı dolu yılında NATO’ya karşı öfkelerini dile getirmek ve Londra’daki G-20 zirvesine karşı sokakları kapitalislere dar eden, Baden-Baden’de ve Strasbourg’da savaş kışkırtıcısı NATO devlet liderlerinin başını ağrıtan ve Yunanistan’da, Amerika’da, Kanada ve Rusya’da efendilerin korkulu rüyası olan tüm yoldaşlarla dayanışmak için Kadıköy’deki NATO Karşıtı mitinge katıldılar.


Miting alanına doğru yürüyüşte kara, kara-kızıl ve kara-kızıl bayrak taşıyan fakat kortej oluşturmayan grup, mitingde bildiri dağıtarak, çeşitli yazılamalar yaparak ve bazı reklam afişlerini bozuma uğratarak yer aldı. Yapılan yazılamalar arasında “Kapitalizme Karşı Sosyal Devrim”, “Vatandaş Değil Birey, Devlet Değil Toplum”, “Devlet Bölücüdür”, “NATO’ya, Kapitalizme, Devletlere ve Sınırlara Hayır!”, McDonalds Katildir! ve “1 Mayıs…2009 Hazır mısın?” sloganları vardı. Ayrıca Irkçı-faşist Muhsin Yazıcıoğlu afişlerinin üzerlerine; “Merhumu Irkçı Bilirdik”, “Maraş’ı Unutmadık, İlahi Adalet İşte” sloganları yazıldı. Bir AKP pankartı da ters çevrilerek arkasına “NATO’ya, Kapitalizme, Devletlere ve Sınırlara Hayır!” Arama noktasına kadar gelen grup Kadıköy sokaklarına doğru dağıldılar.

Kadıköy’deki miting herhangi bir olay çıkmadan sonlandı.

Mitingde dağıtılan bildiri:

NATO’YA, KAPİTALİZME, DEVLETLERE VE SINIRLARA HAYIR!

Savaş kışkırtıcısı NATO-devletleri NATO’nun savaş, kan ve yıkım dolu 60 yılını kutlamak için Fransa’nın Strasbourg kentinde bir araya geldiler. Buna karşın, zulme karşı isyan bayrağını açanlar bugün Fransa’da, İngiltere’de, Almanya’da, Yunanistan’da, Kürdistan’da ve gezegenin dört bir yanında olduğu gibi sokakları tiranlara dar ediyor. Anti-kapitalist, anti-militarist, anarşist, devrimci, özgürlükçü ve anti-otoriter dostlarımız küresel savaş kışkırtıcılardan neden oldukları savaş, kan, açlık, yoksulluk ve yıkımların hesabını soruyor.

Onların Güvenliği ve Barışı, Toplumun Değil
Bugün moda olmuş “güvenlik” ve “barış” kandırmacasıyla varlığını meşrulaştırmaya çalışan küresel efendilerin savaş kışkırtıcı politikaları, Irak’ta, Afganistan’da, Yugoslavya’da ve dünyanın bir çok bölgesinde onbinlerce insanın yaşamına mal olmuş, sosyal altyapının çöküşüne, gıda kıtlığına ve yüzbinlerce insanın ülkelerinden ölümcül yolculuklardan geçerek gelişmiş ülkelere ümitsiz yolculuklara çıkmalarına neden olmaktadır. Küresel kapitalizmin son aylardaki modalaşmış pazarlama stratejisi “kriz” yönetiminin de gösterdiği gibi hükümetlerin güvenlik ve barış politikası sadece patronlar ve yöneten sınıf için geçerlidir. İşçiler, köylüler, kamu çalışanları, işsizler, öğrenciler kısacası yoksullaştırılmış nüfusun büyük çoğunluğu bir avuç küresel aç gözlü azınlık tarafından daha da yoksullaştırılmakta ve kriminalize edilmektedir.  %100 vergi indirimleriyle, özelleştirmelerle ve yabancı yatırımcıları teşvik etmeleriyle güvenliğini korudukları tek şey bize empoze edildiğinin aksine kapitalistlerin çıkarlarıdır.   Barış ise NATO için baskıcı rejimleri desteklemek, insani yardım adı altında askeri egemenliği ve toplumun militarizasyonunu sağlamak kısacası savaştır. Güvenlik ve barış kelimeleri sadece yeni savaş planlarının ve silah anlaşmalarının örtbas edildiği birer yanılsamadır.

NATO’nun gerçekleştirdiği bir çok askeri tatbikat, silah denemesi ve savaş eğitimleri için kullandığı bölgeler çevresel olarak yok edilmekte ve geri dönüşümü olmayan yıkımlara yol açmaktadır. Bu bölgelerde yaşayan yerli insanlar göç etmeye zorlanmışlardır. NATO’nun askeri tatbikatları gezegendeki bütün yaşam biçimleri için büyük bir tehlike oluşturmaktadır.

Dünyanın bütün kolonici iktidarları, geçmişte olduğu gibi bugün de her yerinde halklara ve yerli insanlara kapitalist yaşam biçimlerini kabul ettirebilmek için ittifak kurmuşturlar. Geçmişin birleşik koloni orduları bugünün NATO’sudur. Gezegenimizi ve doğal dünyamızı son hücresine kadar istila etmeye, paylaşmaya çabalıyorlar.

İnsani Yardım = Toplumun Militarizasyonu
NATO’nun, “insani yardım” veya “kalkınma yardımından” anladığı Afganistan’da i Irak’ta yaptığı gibi işgal ettiği topraklarda yaşayan insanların baskıcı rejimler altında militarizasyonu ve savaşı daha da kalıcı hale getirmektir. Çünkü NATO savaştan beslenen bir aygıttır. Emperyalist devletlerin organize suç örgütüdür. Tüm barış yalanları ile NATO-devletleri Afganistan’dan çekilmekten ziyade daha fazla asker gönderilmesini talep ediyor. Türkiye Devleti de Afganistan’daki NATO-devletleri arasında da üçüncü büyük güce sahiptir. NATO’nun Afganistan işgalinin başrol oyuncularından birisidir. Bu anlamda Türkiye Devleti bizleri bu topraklardaki halklara uyguladığı baskı ve zulme ek olarak, diğer halkların yaşadığı toprakların işgal edilmesine ve onlara baskı, savaş, kan ve gözyaşı götürmeye hizmet etmek zorunda bıraktığından NATO’ya karşı direnişin zeminleri genişletilmelidir.

Bugün AB devletleri küresel ekonomik kontrolünü genişletmek adına savaş ve barış arasında bir farkın kalmadığı gibi iç ve dış güvenlik arasındaki uçurumu da kaldırmak istiyor. Böylelikle kapitalist politikaları hem yerel hem de küresel anlamda empoze edebilecek güce sahip olabilmeyi planlamaktadır. Bu amaçla Avrupa çapında ordu, polis ve sivil yardım kuruluşları gibi örgütlenmeleri yaratarak uluslararsı arenaya kontrolünü kabul ettirmeyi hedeflemektedir. Frontex (Avrupa Sınır Güvenliği Ajansı) AB devletlerinin küresel çapta büyük güç olduğunu kabul ettirmek ve AB devletlerinin dış sınırlarının etrafındaki hakimiyeti genişletmek adına kurulmuştur. Özellikle de Akdeniz ve Batı Afrika’nın sahil kısımlarından giriş yapan mültecileri Avrupa’ya sokmamak Frontex’in en önemli amaçlarından birisidir. Devriye gezen Avrupa savaş gemileri mülteci ve ilticacıların uzun ve tehlikeli rotalardan gitmelerine zorlayarak Akdeniz ve Atlantik denizinde binlerce insanın ölümlerine neden olmaktadırlar. Sınırlardaki polisler daha da silahlandırılmaktadır. Savaşların kışkırtıldığı bölgelerden kaçan insanlar yine savaş kışkırtıcıları tarafından savaşın bir parçası haline getirilmektedir.

Kendi ülkelerindeki savaştan ve ekonomik çöküşten kaçmaya çalışan insanlara Avrupa kapılarının kapatılması kapitalistlerin başka bir kriz yönetimi şeklidir. NATO devletlerinin “kontrolsüz göç hareketini” savaş nedeni olarak sayması da bu nedenle rastlantı değildir. Avrupa’daki on binlerce mülteci kampında mülteci ve ilticacıların temel haklarınının bile verilmemesi bu ırkçı rejimin bir ürünüdür.

Devletlere ve Sınırlara Karşı Mücadele, Kapitalizme Karşı Mücadele
Mülteciler açısından Türkiye’deki durum da bundan farksız. Bir çok ilde binlerce mülteci açlık, susuzluk, baskı, kaba dayak, tehdit ve işkence altında herhangi bir haktan yoksun olarak misafirhanelerde tutulmaktadırlar. Bu nedenle mültecilerin ve ilticacıların mücadelelerinde onlarla dayanışma halinde olmalı, milliyetçi/ırkçı devlet politikalarına, ordulara, sınırlara ve devletlere karşı mücadeleyi yükseltmeliyiz.

Bugün Avrupa çapında anti-kapitalist, anti-militarist, anti-otoriter hareketlere yönelik yeni baskıcı yasaların çıkartılması NATO’ya, Kapitalizme ve Devletlere karşı mücadelenin önünü kesemeyecektir. Baskı, sömürü ve zulmün olduğu heryerde yeniden ve yeniden patlak verecektir. Fabrikalardan, üniversitelere, sokaklardan evlere ve tüm yaşam alanlarına bu sisteme karşı sosyal adalet talebi bitmeyecektir. Barınma hakkı için mücadele edenlerden sosyal/ekonomik hakları için dövüşen çalışanlara, üniversitelerde baskıcı yasalara karşı işgaller gerçekleştirenlerden homo/transfobik erkek egemen kültüre karşı dur diyenlere, cezaevlerinde direnen tutsaklardan doğa savunması ve hayvan kurtuluşu için çabalayan aktivistlere, ırkçılığa ve milliyetçiliğe karşı savaşanlardan kendi topraklarını ve kültürlerini korumaya çalışan yerli halklara kadar isyan ve direniş iktidarların olduğu her zaman ve her yerde sürecektir.

ANADOLU YAKASINDAN ANARŞİSTLER
anadoluyakasianarsi@gmail.com

G 20 strasburg

Posted in Duyurular with tags , on 04/04/2009 by Karakök

Nato G 20 goruntulerini http://www.strastv.com dan izleyebilirsiniz

«Wir zahlen nicht für eure Krise»

Posted in Haberler with tags , , on 04/04/2009 by Karakök


20.000 auf der Demonstration «Wir zahlen nicht für eure Krise» in
Frankfurt/Main —- An der Demonstration unter dem Motto «Wir zahlen
nicht für eure Krise» am 28. März 2009 in Frankfurt/Main beteiligten
sich rund 20.000 Menschen. Dem Aufruf zu einem sozialrevolutionären
und antinationalen Block innerhalb der Demonstration waren mindestens
2.000 Leute gefolgt, darunter viele Mitglieder der FAU aus mindestens
15 lokalen Föderationen und Syndikaten.Die Frankfurter Lokalföderation der FAU hatte zuammen mit Antifagruppen,
der Ökolinx, der Frankfurter IWW und unterstützt von vielen weiteren
Gruppen aus dem gesamten Bundesgebiet zu einem eigenständigen Block
innerhalb der Bündnisdemonstration aufgerufen. Die TeilnehmerInnen
setzten einen eigenständigen Schwerpunkt innerhalb eines
Bündnisspektrums, das von Parteien und Gruppen dominiert wurde, die ihre
Rolle hauptsächlich als Reparaturbetrieb für den in die Krise geratenen
Kapitalismus sehen. Die Aufrufe für den sozialrevolutionären Block
betonten hingegen, dass ein gutes Leben ohne Ausbeutung, Krieg und
Umweltzerstörung nur möglich ist, wenn der Kapitalismus durch eine
soziale Revolution beseitigt wird und an die Stelle der
Konkurrenzgesellschaft ein libertärer Kommunismus tritt. In den Aufrufen
wurde außerdem betont, dass dies nur möglich sein wird, wenn wir uns
hier und heute gegen die Katastrophe des kapitalistischen
Normalzustandes organisieren. Positionen, die den Kapitalismus und die
Staatsintervention grundsätzlich in Frage stellen, waren von den
dominanten Gruppen im Vorbereitungskreise der Demonstration
(Linkspartei, ATTAC, ver.di Süd) ausdrücklich nicht gewünscht und fanden
bei der Auswahl der RednerInnen keine Berücksichtigung – ein weiterer
Grund für einen eigenständigen Block und eine eigene Auftaktkundgebung.Als gegen 12.00 Uhr im strömenden Regen die Leute aus den Bussen und
Zügen am Sammelpunkt in Bockenheim eintrafen, zeichnete sich schnell ab,
dass weitaus mehr Leute sich auf den Weg zum sozialrevolutionären Block
gemacht hatten, als die aufrufenden Gruppen gehofft hatten. Während der
Redebeiträge zur Auftaktkundgebung, u.a. von der FAU Frankfurt, der
Antifa F, Ökolinx und der Frankfurter IWW sammelten sich schnell mehr
als 2.000 Leute auf dem Platz. Kurz nach nach 13.00 setzte sich dann der
Block in Bewegung und bildete, in Absprache mit dem Bündnis, die Spitze
des Demonstrationszuges aus Bockenheim zum Römer (Ein zweiter Zug ging
vom Hauptbahnhof zum Platz der Abschlußkundgebung). Trotz regelmäßiger
Duschen aus dem dunklen Himmel war die Stimmung sehr kämpferisch und
lautstark. Störend war allenfalls die massive Präsenz diverser
Hundertschaften, die absprachewidrig Spalier liefen und am Opernplatz
versuchten, den sozialrevolutionären Block von den dahinter folgenden
DemonstrantInnen zu isolieren. Ein Manöver, das allerdings kläglich
misslang, so dass der Block problemlos den Römer erreichte und sich dort
in die Menge der anderen TeilnehmerInnen auflöste.

Die vielen FAUistas, die an der Demonstration teilgenommen haben,
betrachten sie als großen Erfolg. Das Interesse an unseren Themen war
sowohl bei PassantInnen, als auch anderen DemoteilnehmerInnen enorm
groß, teilweise kamen wir mit dem Verteilen von Informationen kaum mehr
nach. Deutlich spürbar war, dass viele Leute immer weniger daran
glauben, dass man mit etwas Herumreparieren am kapitalistischen
Normalzustand und mit standortnationalistischem Populismus noch
irgendwie weiterkommt. Das bekam während der Abschlußkundgebung auch
Oskar Lafontaine zu spüren, als er bei seiner Rede von tausenden von
ZuhörerInnen quer durch alle Richtungen wütend ausgepfiffen wurde. Viele
haben offensichtlich nicht vergessen, dass sich der Vorsitzende der
Linkspartei u.a. für Auffanglager für Flüchtlinge ausgesprochen hat und
eine unsägliche Debatte über “Fremdarbeiter” vom Zaum gebrochen hat.

Übrigens waren am 28. März nicht nur Anarcho-SyndikalistInnen in der BRD
auf den Beinen. Auch in Madrid gab es eine Demonstration verschiedener
libertärer Organisationen und Gruppen, unter ihnen unserer
Schwestergewerkschaft der CNT. An dieser Demonstration nahmen mehr als
2.500 Leute teil. Fotos und einen Bericht auf Spanisch findet ihr auf
der Seite der CNT. Auch in London gab es am 28.03 Demonstrationen zur
Krise, an der auch ein “Militant Workers Bloc” mit bis zu 1000 Menschen
teilnahm.

A-infos